gramàtica
Étymologie
modifier- Du latin grammatica.
Nom commun 1
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
gramàtica \Prononciation ?\ |
gramàtiques \Prononciation ?\ |
gramàtica \Prononciation ?\ féminin
Nom commun 2
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
gramàtica \Prononciation ?\ |
gramàtiques \Prononciation ?\ |
gramàtica \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : gramàtic)
Prononciation
modifier- catalan oriental : \ɡɾə.ˈma.ti.kə\
- catalan occidental : \ɡɾa.ˈma.ti.ka\
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « gramàtica [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- De l’italien grammatica.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
gramàtica [gɾaˈmatika] |
gramàticas [gʁaˈmatika] |
gramàtica [gʁaˈmatika] féminin
- (Niçois) Grammaire.
Variantes dialectales
modifier- gramatica (occitan général)
Références
modifier- Guy Martin et Bernard Moulin, Grammaire provençale et atlas linguistique, Aix-en-Provence, Comitat Sestian d'Estudis Occitans / C.R.E.O Provença / Édisud, 2007, 2e éd. (1re éd. 1998), 193 p. ISBN 978-2-9530712-1-4, p. 159
- Reinat Toscano, Gramàtica dau niçard, Éditions des régionalismes, Cressé, 2011, p. 25