grandor
Ancien français modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
grandor *\Prononciation ?\ féminin
Variantes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : grandeur
Références modifier
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage (grandeur)
Occitan modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
grandor \gɾanˈðu\ |
grandors \gɾanˈðus\ |
grandor \gɾanˈðuː\ féminin (graphie normalisée)
- Grandeur, élévation morale.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Béarn (France) : écouter « grandor [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2