grenzen
Étymologie
modifierVerbe
modifierMode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich grenze |
2e du sing. | du grenzt | |
3e du sing. | er grenzt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich grenzte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich grenzte |
Impératif | 2e du sing. | grenze, grenz! |
2e du plur. | grenzt! | |
Participe passé | gegrenzt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
grenzen \ɡʁɛnt͡sn̩\ intransitif (voir la conjugaison)
- (Avec an + accusatif) Être limitrophe de, côtoyer, être bordé par.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- Berlin : écouter « grenzen [ˈɡʁɛnt͡sn̩] »
- (Allemagne) : écouter « grenzen [ˈɡʁɛnt͡sn̩] »
Étymologie
modifierVerbe
modifierPrésent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | grens | grensde |
jij | grenst | |
hij, zij, het | grenst | |
wij | grenzen | grensden |
jullie | grenzen | |
zij | grenzen | |
u | grenst | grensde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | grenzend | gegrensd |
grenzen \Prononciation ?\ intransitif
- Être limitrophe, toucher (à).
- (Sens figuré) Friser.
dit soort humor grenst aan belediging
- ce genre d’humour frise l’insulte
Apparentés étymologiques
modifierForme de nom commun
modifiergrenzen \Prononciation ?\
- Pluriel de grens.
Taux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,1 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « grenzen [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]