Voir aussi : Gwenn

Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton guen[1], issu du vieux breton guinn.
À comparer avec gwyn, gwen en gallois, gwyn en cornique, fionn en gaélique, uindos en gaulois.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif gwenn
Comparatif gwennocʼh
Superlatif gwennañ
Exclamatif gwennat
Mutation Forme
Non muté gwenn
Adoucissante wenn

gwenn \ˈɡwɛnː\

  1. Blanc.
  2. Pâle.
  3. Pur.
  4. Brillant.
  5. Sacré.
  6. (Sens figuré) Inutile, vain → voir faire chou blanc.
    • Un dro wenn am eus graet. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, Librairie Bretonne Giraudon, 1977, page 204)
      J’ai fait une tournée inutile.
    • Tro wenn acʼh euz great hirio, em euz douet ? — (Troude ha Milin, Ar marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, page 156)
      Tu as fait chou blanc aujourd’hui, je me doute ?
    • Rôet e vo d’it eun hobregon n’hell ket beza toullet, hag eur cʼhleze n’en deus biskoaz graet taol gwenn, hag a laz peb unan a diz. — (Diweza Kanenn Oisin, traduit par Roparz Hemon, in Gwalarn, no 8, hiver 1926, page 114)
      Il te sera donné une armure qui ne peut pas être transpercée, et une épée qui n’a jamais raté son coup, et qui tue chacun promptement.
    • Kement labour a reont a ia da labour wenn. — (Gabriel Milin, Marvaillou gracʼh-koz, Brest, 1867, page 91)
      Tout travail qu’ils font s’avère être vain.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gwenn gwennoù
Adoucissante wenn wennoù
Durcissante kwenn kwennoù

gwenn \ˈɡwɛnː\ masculin

  1. Blanc, la couleur blanche.
  2. Blanc d’œuf.
  3. Cible, but.
  4. Chouan, royaliste, homme de droite.

Dérivés modifier

Prononciation modifier




Homophones modifier

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499