gwennel
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton guennel[1], du vieux breton guennol, issu du proto-celtique *wesnālā, dérivé de *wesn- « printemps », continué dans le gallois gwanwyn, cornique gwenton, les deux au sens de « printemps ».
- À comparer avec les mots gwennol en gallois, gwennel en cornique, fannall en vieil irlandais, fáinleog en irlandais (sens identique).
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|---|
Non muté | gwennel | gwenneled | gwennili |
Adoucissante | wennel | wenneled | wennili |
Durcissante | kwennel | kwenneled | kwennili |
gwennel \Prononciation ?\ féminin
Variantes orthographiques modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Cornique modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | gwennel | gwennili |
gwennel \Prononciation ?\ féminin