gwidilañ
Breton modifier
Étymologie modifier
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 755b) : gwidila.
Verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | gwidilañ |
Adoucissante | widilañ |
Mixte | widilañ |
gwidilañ \ɡwiˈdiːlã\ \ɡɥiˈdiːlã\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale gwidil-
- Serpenter, se tortiller, tortiller.
- Gwidila a ra an hent-houarn evel ar stêrig Reidiol en traoñ, [...]. — (Roparz Hemon, Un dro e Kembre, in Gwalarn, no 24, novembre 1930, page 28)
- La voie ferrée serpente comme la petite rivière Rheidol en bas, [...].
- Ha soñjou poanius a widil evel naered e penn Erwan. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, Brest, 1942, page 47)
- Et des pensées douloureuses tortillent comme des serpents dans la tête d’Erwan.
- Gwidila a ra an hent-houarn evel ar stêrig Reidiol en traoñ, [...]. — (Roparz Hemon, Un dro e Kembre, in Gwalarn, no 24, novembre 1930, page 28)
Dérivés modifier