hark
Anglais modifier
Étymologie modifier
- Du moyen anglais herken, herkien, du vieil anglais hercian, heorcian, hiercian, ultimement du proto-germanique *hauzijaną (« entendre ») + -k, dont est issu l’anglais moderne hear (« entendre »). Cognat du scots herk (« écouter attentivement »), du frison septentrional harke (« écouter attentivement »), du frison harkje (« écouter »), du néerlandais obsolète horken (« écouter (attentivement) »), du moyen bas allemand horken (« écouter attentivement »), de l’allemand horchen (« écouter, tendre l’oreille »).
Verbe modifier
hark \hɑːk\ (Royaume-Uni), \hɑɹk\ (États-Unis)
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to hark \Prononciation ?\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
harks |
Prétérit | harked |
Participe passé | harked |
Participe présent | harking |
voir conjugaison anglaise |
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « hark [Prononciation ?] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Pluriel |
---|
harken |
- (Jardinage) Râteau.
- (Sens figuré) Wat en stijve hark
- On dirait qu’il a avalé son parapluie.
- (Sens figuré) Wat en stijve hark
Dérivés modifier
Forme de verbe modifier
hark \hɑrk\
- Première personne du singulier du présent de harken.
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,7 % des Flamands,
- 98,4 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « hark [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]