Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif haukka haukat
Génitif haukan haukkojen
haukkain (rare)
Partitif haukkaa haukkoja
Accusatif haukka[1]
haukan[2]
haukat
Inessif haukassa haukoissa
Élatif haukasta haukoista
Illatif haukkaan haukkoihin
Adessif haukalla haukoilla
Ablatif haukalta haukoilta
Allatif haukalle haukoille
Essif haukkana haukkoina
Translatif haukaksi haukoiksi
Abessif haukatta haukoitta
Instructif haukoin
Comitatif haukkoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne haukkani haukkamme
2e personne haukkasi haukkanne
3e personne haukkansa

haukka \ˈhɑu.kːɑ\

  1. (Ornithologie) Faucon (oiseau de proie).
  2. (Familier) (en suffixe) Qui capte bien.
    • tuurihaukka
      un gros chanceux

Dérivés modifier