heremiet
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du moyen néerlandais heremite, heremijt, eremijt ou heremyt, emprunté du latin ecclésiastique heremita, du latin eremīta, du grec ancien ἐρημίτης, erēmítēs (« celui qui habite dans le désert »).
Nom commun modifier
heremiet \Prononciation ?\
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 82,9 % des Flamands,
- 85,8 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « heremiet [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]