hervez ma
Breton modifier
Étymologie modifier
Locution conjonctive modifier
hervez ma \ˈhɛrves ma\ conjonction de subordination
- Selon ce que, d'après ce que, à ce que.
- Da wreg ?… N’he deus na namm na si, hervez ma roez dimp da grediñ, ha me a lavar eveldout, gant aon na vefez daoubennet. — (Jarl Priel, Tri Devezhour evit an Eost, in Al Liamm, no 16, septembre–octobre 1949, page 39)
- Ta femme ?… Elle n’a ni tare, ni défaut, d’après ce que tu nous fais croire, et je dis comme toi, de peur que tu sois embarrassé.
- Ha n'ouzout ket gant piv am eus kejet e Sumatra ? Gant ur gwaz peur-grignet bloavezhioù 'oa gant ar pesked, hervez ma krede din. — (Jarl Priel, Miss Redfern, in Al Liamm, no 58, septembre-octobre 1956, page 17)
- Tu ne sais pas qui j’ai rencontré à Sumatra? Un homme complètement rongé il y a des années par les poissons, à ce que je croyais,
- Da wreg ?… N’he deus na namm na si, hervez ma roez dimp da grediñ, ha me a lavar eveldout, gant aon na vefez daoubennet. — (Jarl Priel, Tri Devezhour evit an Eost, in Al Liamm, no 16, septembre–octobre 1949, page 39)