hirem
Forme de nom commun
modifierhirem \Prononciation ?\
- Accusatif singulier de hir.
Pronom possessif
modifierCas | Nominatif / Accusatif | Datif | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Pluriel | Masculin | Féminin | Neutre | Pluriel | |||||
Singulier | 1re personne | mäin mäi |
meng | mäin mäi |
meng | mengem | menger | mengem | mengen menge | |||
2e personne | däin däi |
deng | däin däi |
deng | dengem | denger | dengem | dengen denge | ||||
3e personne | Masculin | säin säi / säint |
seng | säin säi / säint |
seng | sengem | senger | sengem | sengen senge | |||
Féminin | hiren hire |
hir | hiert | hir | hirem | hirer | hirem | hiren hire | ||||
Neutre | säin säi / säint |
seng | säin säi / säint |
seng | sengem | senger | sengem | sengen senge | ||||
Pluriel | 1re personne | eisen eise / onsen onse |
eis / ons | eist / onst | eis / ons | eisem / onsem | eiser / onser | eisem / onsem | eisen eise | |||
2e personne | ären äre / Ären Äre |
är / Är | äert / Äert | är / Är | ärem / Ärem | ärer / Ärer | ärem / Ärem | ären äre / Ären Äre | ||||
3e personne | hiren hire |
hir | hiert | hir | hirem | hirer | hirem | hiren hire |
hirem \hˈiːʀəm\