honor
Ancien occitan modifier
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
honor masculin
Variantes modifier
Références modifier
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Anglais modifier
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
honor \ˈɑnɚ\ |
honors \ˈɑnɚz\ |
- (États-Unis) Honneur.
Variantes orthographiques modifier
- honour (Commonwealth)
Dérivés modifier
- honorary
- honorarium
- honor killing (« crime d'honneur »)
Verbe modifier
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to honor \ˈɑ.nɚ\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
honors \ˈɑ.nɚz\ |
Prétérit | honored \ˈɑ.nɚd\ |
Participe passé | honored \ˈɑ.nɚd\ |
Participe présent | honoring \ˈɑ.nɚ.ɪŋ\ |
voir conjugaison anglaise |
- (États-Unis) Honorer.
Variantes orthographiques modifier
- honour (Commonwealth)
Prononciation modifier
- (États-Unis) : écouter « honor [ˈɑ.nɚ] »
- Texas (États-Unis) : écouter « honor [Prononciation ?] »
- Connecticut (États-Unis) : écouter « honor [Prononciation ?] »
Catalan modifier
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
honor \Prononciation ?\ |
honors \Prononciation ?\ |
honor masculin et féminin identiques
Prononciation modifier
- Barcelone (Espagne) : écouter « honor [Prononciation ?] »
Espagnol modifier
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
honor \oˈnoɾ\ |
honores \oˈnoɾ.es\ |
honor masculin
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « honor [Prononciation ?] »
- Mexico (Mexique) : écouter « honor [Prononciation ?] »
Latin modifier
Étymologie modifier
- De honos par rhotacisme. Pour des explications détaillées sur le rhotacisme en latin, voir « r » en latin.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | honor | honorēs |
Vocatif | honor | honorēs |
Accusatif | honorem | honorēs |
Génitif | honoris | honorum |
Datif | honorī | honoribus |
Ablatif | honorĕ | honoribus |
honor \Prononciation ?\ masculin
- Honneur.
- atrocius in urbe saevitum: nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine et ob virtutes certissimum exitium. nec minus praemia delatorum invisa quam scelera, cum alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes alii et interiorem potentiam, agerent verterent cuncta odio et terrore. corrupti in dominos servi, in patronos liberti; et quibus deerat inimicus per amicos oppressi — (Tacite, H. I. 2)
- [je relate] …des cruautés plus atroces dans Rome : noblesse, opulence, honneurs refusés ou reçus, comptés pour autant de crimes, et la vertu devenue le plus irrémissible de tous ; les délateurs, dont le salaire ne révoltait pas moins que les forfaits, se partageant comme un butin sacerdoces et consulats, régissant les provinces, régnant au palais, menant tout au gré de leur caprice ; la haine ou la terreur armant les esclaves contre leurs maîtres, les affranchis contre leurs patrons ; enfin ceux à qui manquait un ennemi, accablés par leurs amis.
- atrocius in urbe saevitum: nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine et ob virtutes certissimum exitium. nec minus praemia delatorum invisa quam scelera, cum alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes alii et interiorem potentiam, agerent verterent cuncta odio et terrore. corrupti in dominos servi, in patronos liberti; et quibus deerat inimicus per amicos oppressi — (Tacite, H. I. 2)
Dérivés modifier
- hŏnestus (« honnête »)
- hŏnōrābĭlis (« honorable, qui fait honneur »)
- hŏnōrābĭliter (« d'une manière honorable »)
- inhŏnōrābĭlis (« méprisable, méprisé »)
- praehŏnōrābĭlis (« très honorable »)
- hŏnōrārĭum (« rétribution d'une charge, honoraires »)
- hŏnōrārĭus (« honorifique, honoraire, gratuit »)
- hŏnōrātē (« avec égards, avec distinction »)
- hŏnōrātus (« estimé, honoré, considéré »)
- hŏnōrĭfĭcē (« avec honneur, avec distinction »)
- hŏnōrĭfĭcentia (« action d'honorer »)
- hŏnōrĭfĭco (« honorer »)
- hŏnōrĭfĭcus, hŏnōrĭgĕr (« honorifique, glorieux »)
- hŏnōrĭpeta (« celui qui court après les honneurs »)
- hŏnōro (« honorer »)
- hŏnōrosus (« très honoré »)
- hŏnōrus (« honorable, digne d'honneur »)
- inhŏnōrus (« sans honneur ; laid »)
- inhŏnōrĭfĭcus (« qui n'accorde pas de considération »)
- perhŏnōrĭfĭcus (« très honorable »)
- perhŏnōrĭfĭcē (« d'une manière très honorable »)
Apparentés étymologiques modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « honor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Papiamento modifier
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
honor
Polonais modifier
Étymologie modifier
- Du latin honor.
Nom commun modifier
honor (genre à préciser : {{m}}, {{f}}, {{mf}}, {{n}} ?)
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Pologne (Varsovie) : écouter « honor [Prononciation ?] »
Suédois modifier
Forme de nom commun modifier
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | hona | honan |
Pluriel | honor | honorna |
honor \Prononciation ?\
- Pluriel indéfini de hona.