idoneus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | idoneus | idoneă | idoneum | idoneī | idoneae | idoneă |
Vocatif | idonee | idoneă | idoneum | idoneī | idoneae | idoneă |
Accusatif | idoneum | idoneăm | idoneum | idoneōs | idoneās | idoneă |
Génitif | idoneī | idoneae | idoneī | idoneōrŭm | idoneārŭm | idoneōrŭm |
Datif | idoneō | idoneae | idoneō | idoneīs | idoneīs | idoneīs |
Ablatif | idoneō | idoneā | idoneō | idoneīs | idoneīs | idoneīs |
idoneus \Prononciation ?\
- Idoine, propre à, convenable.
- idoneus ad muniendum — (Nep.)
- propre au travail des fortifications.
- consilia idonea ad hoc nostrum negotium. — (Cicéron, Att. V, 6)
- idoneus ad muniendum — (Nep.)
Dérivés modifier
- idōneē (« convenablement »)
- idōneitās (« convenance »)
- peridōneus (« très propre »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : idoine
Références modifier
- « idoneus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ Michiel De Vaan, Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages, Brill, 2008.