Latin modifier

Étymologie modifier

Origine inconnue.[1] Peut-être dérivé de id, avec le suffixe -aneus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif idoneus idoneă idoneum idoneī idoneae idoneă
Vocatif idonee idoneă idoneum idoneī idoneae idoneă
Accusatif idoneum idoneăm idoneum idoneōs idoneās idoneă
Génitif idoneī idoneae idoneī idoneōrŭm idoneārŭm idoneōrŭm
Datif idoneō idoneae idoneō idoneīs idoneīs idoneīs
Ablatif idoneō idoneā idoneō idoneīs idoneīs idoneīs

idoneus \Prononciation ?\

  1. Idoine, propre à, convenable.
    • idoneus ad muniendum — (Nep.)
      propre au travail des fortifications.
    • consilia idonea ad hoc nostrum negotium. — (Cicéron, Att. V, 6)

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

  1. Michiel De Vaan, Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages, Brill, 2008.