ignorans
Français modifier
Forme d’adjectif modifier
ignorans \i.ɲɔ.ʁɑ̃\ masculin pluriel
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de ignorant.
- [...] mais ces païens ignorans conservèrent et établirent l’usage de leur idiome national. — (Edward Gibbon, Histoire de la décadence et de la chute de l'Empire romain, tome 7, 1819, page 99)
Anagrammes modifier
Latin modifier
Forme de verbe modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | ignorāns | ignorāns | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia |
Vocatif | ignorāns | ignorāns | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia |
Accusatif | ignorāntem | ignorāntem | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia |
Génitif | ignorāntis | ignorāntis | ignorāntis | ignorāntium | ignorāntium | ignorāntium |
Datif | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntibus | ignorāntibus | ignorāntibus |
Ablatif | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntibus | ignorāntibus | ignorāntibus |
īgnōrāns \iːŋ.ˈnoː.ɾaːns\
- Participe présent de ignoro.