improbatrice
Français modifier
Étymologie modifier
- Féminisation de improbateur.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
improbatrice | improbatrices |
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\ |
improbatrice \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\ féminin (pour un homme, on dit : improbateur)
- Celle qui improuve.
Forme d’adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | improbateur \ɛ̃.pʁɔ.ba.tœʁ\
|
improbateurs \ɛ̃.pʁɔ.ba.tœʁ\ |
Féminin | improbatrice \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\ |
improbatrices \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\ |
improbatrice \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\
- Féminin singulier de improbateur.
Prononciation modifier
- France (Vosges) : écouter « improbatrice [Prononciation ?] »