Français modifier

Étymologie modifier

Féminisation de improbateur.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
improbatrice improbatrices
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\

improbatrice \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\ féminin (pour un homme, on dit : improbateur)

  1. Celle qui improuve.

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin improbateur
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tœʁ\

improbateurs
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tœʁ\
Féminin improbatrice
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\
improbatrices
\ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\

improbatrice \ɛ̃.pʁɔ.ba.tʁis\

  1. Féminin singulier de improbateur.

Prononciation modifier