imprudens
Forme d’adjectif
modifierimprudens \ɛ̃.pʁy.dɑ̃\ masculin
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de imprudent.
Les imprudens édits de Julien jetèrent tout l’empire, et l’Orient en particulier, dans la confusion [...]
— (Edward Gibbon, Histoire de la décadence et de la chute de l'Empire romain, tome 4, 1819, page 409)
Forme de nom commun
modifierimprudens \ɛ̃.pʁy.dɑ̃\ masculin
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien pluriel de imprudent.
Étymologie
modifierAdjectif
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | imprudens | imprudens | imprudens | imprudentēs | imprudentēs | imprudentia |
Vocatif | imprudens | imprudens | imprudens | imprudentēs | imprudentēs | imprudentia |
Accusatif | imprudentem | imprudentem | imprudens | imprudentēs | imprudentēs | imprudentia |
Génitif | imprudentis | imprudentis | imprudentis | imprudentium | imprudentium | imprudentium |
Datif | imprudentī | imprudentī | imprudentī | imprudentibus | imprudentibus | imprudentibus |
Ablatif | imprudentī | imprudentī | imprudentī | imprudentibus | imprudentibus | imprudentibus |
imprudens \Prononciation ?\ (comparatif : imprudentior, superlatif : imprudentissimus)
- Imprudent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
modifier- imprudenter (« imprudemment ; par ignorance »)
- imprudentia (« imprudence ; ignorance »)
Références
modifier- « imprudens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage