Néerlandais modifier

Étymologie modifier

 Composé de in et de breuk.

Nom commun modifier

inbreuk \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. Infraction.
    • inbreuk maken op
      porter atteinte à, porter préjudice à, enfreindre
    • inbreuk maken op iemands rechten
      violer les droits de quelqu’un
    • inbreuk op iemands goede naam
      atteinte à la réputation de quelqu’un
    • inbreuk op de wet
      infraction à la loi
    • inbreuk op de openbare orde
      atteinte à l’ordre public
    • inbreuk op het reglement
      entorse au règlement
    • inbreuk op een recht
      atteinte à un droit, empiètement sur un droit

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,3 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]