incolumis
Latin modifier
Étymologie modifier
- Avec le préfixe in-, du radical de calam-itas → voir clades.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | incolumis | incolumis | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
Vocatif | incolumis | incolumis | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
Accusatif | incolumem | incolumem | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
Génitif | incolumis | incolumis | incolumis | incolumium | incolumium | incolumium |
Datif | incolumi | incolumi | incolumi | incolumibus | incolumibus | incolumibus |
Ablatif | incolumi | incolumi | incolumi | incolumibus | incolumibus | incolumibus |
incolumis \Prononciation ?\
- Sain et sauf, entier, non endommagé.
- salvum atque incolumem exercitum transducere — (César, B. C. 2, 32, 12)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
- incolumitas (« intégrité »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « incolumis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « incolumis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage