Espéranto modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe indigni
Conditionnel indignus

indignus \in.ˈdiɡ.nus\

  1. Conditionnel de indigni.

Latin modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de dignus, avec le préfixe in-.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indignus indignă indignum indignī indignae indignă
Vocatif indigne indignă indignum indignī indignae indignă
Accusatif indignum indignăm indignum indignōs indignās indignă
Génitif indignī indignae indignī indignōrŭm indignārŭm indignōrŭm
Datif indignō indignae indignō indignīs indignīs indignīs
Ablatif indignō indignā indignō indignīs indignīs indignīs

indignus \in.ˈdiːŋ.nus\ (adverbe : indigne comparatif : indignior ; superlatif : indignissimus)

  1. Indigne.

Dérivés modifier

Références modifier