Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin iniquus.

Adjectif modifier

inic masculin (féminin : iniqua)

  1. Inique, injuste.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin iniquus.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin inic
[iˈnik]
inics
[iˈniks]
Féminin iniqua
[iˈnikwə]
iniques
[iˈnikwəs]

inic [iˈnik]

  1. Inique, injuste.

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin iniquus.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin inic
\i.ˈnik\
inics
\i.ˈnit͡s\
Féminin inica
\i.ˈni.ko̞\
inicas
\i.ˈni.ko̞s\

inic \i.ˈnik\ (graphie normalisée)

  1. Inique, injuste.

Prononciation modifier

  • France (Béarn) : écouter « inic [iˈnik] »

Références modifier