Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dérivé par préfixation de klappen « claquer ».

Verbe 1 modifier

Présent Prétérit
ik klap in klapte in
jij klapt in
hij, zij, het klapt in
wij klappen in klapten in
jullie klappen in
zij klappen in
u klapt in klapte in
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben/zijn klappen ind ingeklapt

inklappen \Prononciation ?\ transitif ou intransitif

  1. Plier, replier, rabattre.
    • Een stoel inklappen.
      Replier une chaise.
  2. (Sens figuré) S’effondrer, craquer.
    • Hij is volledig ingeklapt.
      Il est complètement effondré.

Synonymes modifier

sens transitif
sens intransitif

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,4 % des Flamands,
  • 98,5 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]