institutio
Ancien occitan modifier
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie modifier
- Du latin institutio.
Nom commun modifier
institutio féminin
- Institution, formation, origine.
Variantes modifier
Références modifier
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de institutus, avec le suffixe -io.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | institutio | institutionēs |
Vocatif | institutio | institutionēs |
Accusatif | institutionem | institutionēs |
Génitif | institutionis | institutionum |
Datif | institutionī | institutionibus |
Ablatif | institutionĕ | institutionibus |
institutio \Prononciation ?\ féminin
- Institution.
- Si communitati christianae significare cupimus quinque praecipua tempora — mysteria videlicet luminosa — huius vitae Christi intervalli, designari apte credimus haec: [...] 5. in Eucharistiae institutione, quae nempe sacramentalis est paschalis mysterii declaratio. — (Rosarium Virginis Mariae, Ioannis Paulis PP. II Summi Pontificis, Epistula apostolica (lettre apostolique))
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Allemand : Institution
- Anglais : institution
- Espagnol : institución
- Français : institution
- Italien : istituzione
- Portugais : instituição
Références modifier
- « institutio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage