Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine instru (« instruire, enseigner »), du suffixe -il- (« outil ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif instruilo
\ins.tru.ˈi.lo\
instruiloj
\ins.tru.ˈi.loj\
Accusatif instruilon
\ins.tru.ˈi.lon\
instruilojn
\ins.tru.ˈi.lojn\

instruilo \ins.tru.ˈi.lo\

  1. Tutoriel.
    • Tiu instruilo estas necesa por la funkciado de la Asocio kaj kostas malpli presita aparte, ol se ni konatigus la enhavon, cetere ne interesa por ĉiuj, en la gazeto. — (Raporto pri la agado de UEA dum 1920)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine instru  .

Prononciation modifier