Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de intentus, avec le suffixe -ivus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif intentivus intentivă intentivum intentivī intentivae intentivă
Vocatif intentive intentivă intentivum intentivī intentivae intentivă
Accusatif intentivum intentivăm intentivum intentivōs intentivās intentivă
Génitif intentivī intentivae intentivī intentivōrŭm intentivārŭm intentivōrŭm
Datif intentivō intentivae intentivō intentivīs intentivīs intentivīs
Ablatif intentivō intentivā intentivō intentivīs intentivīs intentivīs

intentivus \Prononciation ?\

  1. (Grammaire) Augmentatif.

Références modifier