interrogatorius
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de interrogator, avec le suffixe -ius.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | interrogatorius | interrogatoriă | interrogatorium | interrogatoriī | interrogatoriae | interrogatoriă |
Vocatif | interrogatorie | interrogatoriă | interrogatorium | interrogatoriī | interrogatoriae | interrogatoriă |
Accusatif | interrogatorium | interrogatoriăm | interrogatorium | interrogatoriōs | interrogatoriās | interrogatoriă |
Génitif | interrogatoriī | interrogatoriae | interrogatoriī | interrogatoriōrŭm | interrogatoriārŭm | interrogatoriōrŭm |
Datif | interrogatoriō | interrogatoriae | interrogatoriō | interrogatoriīs | interrogatoriīs | interrogatoriīs |
Ablatif | interrogatoriō | interrogatoriā | interrogatoriō | interrogatoriīs | interrogatoriīs | interrogatoriīs |
interrogatorius \Prononciation ?\
- Interrogatif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Anglais : interrogatory
- Espagnol : interrogatorio
- Français : interrogatoire
- Italien : interrogatorio
Références modifier
- « interrogatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « interrogatorius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage