Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin irregularis.

Adjectif modifier

irregular masculin

  1. Irrégulier.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif irregular
Comparatif more irregular
Superlatif most irregular

irregular \Prononciation ?\

  1. Irrégulier.

Prononciation modifier

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin irregularis.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
irregular
\Prononciation ?\
irregulars
\Prononciation ?\

irregular [Prononciation ?] masculin et féminin identiques

  1. Irrégulier.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Espagnol modifier

 

Étymologie modifier

Du latin irregularis.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
irregular
[ireɣuˈlaɾ]
irregulares
[ireɣuˈlaɾes]

irregular [ireɣuˈlaɾ] masculin et féminin identiques

  1. Irrégulier.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin irregularis.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin irregular
[ireɣyˈlaɾ]
irregulars
[ireɣyˈlaɾs]
Féminin irregulara
[ireɣyˈlaɾo̞]
irregularas
[ireɣyˈlaɾo̞s]

irregular [ireɣyˈlaɾ] (graphie normalisée)

  1. Irrégulier.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin irregularis.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
irregular irregulares

irregular \i.ʀɨ.gu.lˈaɾ\ (Lisbonne) \i.xe.gu.lˈaɾ\ (São Paulo)

  1. Irrégulier.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier