Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de jucundus (« plaisant, agréable, charmant »), avec le suffixe -itas.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif jucunditas jucunditatēs
Vocatif jucunditas jucunditatēs
Accusatif jucunditatem jucunditatēs
Génitif jucunditatis jucunditatum
Datif jucunditatī jucunditatibus
Ablatif jucunditatĕ jucunditatibus

jucunditas \Prononciation ?\ féminin

  1. Agrément, charme, plaisir, joie.
    • Quae potest in vita esse jucunditas, cum dies et noctes cogitandum sit, jamjamque esse moriendum? — (Cicéron, Tusc. 1, 7 fin. ; traduction)
      Quel plaisir est-on capable de goûter, lorsqu'on a jour et nuit à penser que la mort approche ?

Variantes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier