Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom juk jukken
Diminutif jukje jukjes

juk neutre

  1. (Métrologie) Fléau.
    • het juk van een weegschaal
      le fléau d’une balance
  2. (Transport) Joug, palonnier.
    • een balk die op de schouders wordt gedragen en waaraan aan beide zijden een emmer hangt is een juk.
      une poutre que l’on porte sur les épaules et à laquelle pend un seau des deux côtés est un joug.
  3. Travée d’un pont.

Synonymes modifier

fléau
joug
travée

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,3 % des Flamands,
  • 95,8 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du russe вьюк, vʹjuk issu du turc *yük[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif juk juki
Vocatif juku juki
Accusatif juk juki
Génitif juku juków
Locatif juku jukach
Datif jukowi jukom
Instrumental jukiem jukami
 

juk \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Bât, bissac.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. « juki », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927