kar
Conventions internationalesModifier
Symbole Modifier
kar
- (Linguistique) Code ISO 639-3 des langues karènes.
RéférencesModifier
- Documentation for ISO 639 identifier: kar, SIL International, 2023
AfrikaansModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\
- Auto, automobile.
- Char, chariot, charrette.
SynonymesModifier
PrononciationModifier
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « kar [Prononciation ?] »
AzériModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif Modifier
kar \cɑr\
DérivésModifier
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « kar [Prononciation ?] »
BasqueModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1 Modifier
kar \Prononciation ?\
Nom commun 2Modifier
kar \Prononciation ?\
Vocabulaire apparenté par le sensModifier
PrononciationModifier
- Saint-Sébastien (Espagne) : écouter « kar [Prononciation ?] »
BondskaModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\
- (Pitemål) Homme.
NotesModifier
- Ce mot utilise la notation d’un linguiste car la langue ne dispose pas d’un alphabet officiel.
RéférencesModifier
- Sven Isaksen, The Pite dialect of the Bondska or Westrobothnian language sur scribd.com
BretonModifier
ÉtymologieModifier
- Du moyen breton car (« ami (qui est cher à), parent »)[1], du vieux breton car (« agréable, cher à »)[2].
- À comparer avec câr en gallois, car en cornique, cara en gaélique et caros en gaulois (sens identique), carus en latin.
- Abstrait de karout, karet (« aimer, vouloir »).[3]
Adjectif Modifier
kar \ˈkɑːr\
- (Famille) Parent, ayant des liens de parenté.
- Atao em eus lavaret « eontr » d’ezañ (ha n’eo ket kar d’in zoken) evit ober goap outañ, e kement feson. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 42)
- Je lui ai toujours dit « oncle » (il n’est même pas parent avec moi) pour me moquer de lui, de toutes les manières.
- Atao em eus lavaret « eontr » d’ezañ (ha n’eo ket kar d’in zoken) evit ober goap outañ, e kement feson. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 42)
- (Vieilli) (Littéraire) Ami.
Nom commun Modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | kar | kerent |
Adoucissante | gar | gerent |
Spirante | cʼhar | cʼherent |
kar \ˈkɑːr\ masculin (pluriel : kerent \ˈkeː.rɛ̃nt\)
- (Famille) Parent (sauf père et mère).
- Na mamm, na tad, na kar ne vezo ouzh e cʼhortoz, na mab ebet evit pokat dezhan a-barzh mervel. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Brest, 1925, page 62)
- Ni mère, ni père, ni parent ne l’attendront, ni aucun fils pour l’embrasser avant qu’il ne meure.
- Job ha Lom a oa kendirvi-kompez evit o brasañ maleur, rak dre ma oant kerent eo e teujont d’en em zaremprediñ. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, pages 25-26)
- Job et Lom étaient cousins germains pour leur plus grand malheur, car étant parents ils en vinrent à se fréquenter.
- Na mamm, na tad, na kar ne vezo ouzh e cʼhortoz, na mab ebet evit pokat dezhan a-barzh mervel. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Brest, 1925, page 62)
- (Vieilli) (Littéraire) Ami.
- Na vize kar d’ar Vretoned,
Na d’ar zent a Vreiz keneubed,
Neb na veule ket sant Kado,
Paeron brezelourien ar vro — (Théodore Hersart de La Villemarqué, Barzaz Breiz, Didier et Cie, 1867, page 199)- Il n’eût pas été l’ami des Bretons, ni des saints De Bretagne non plus, celui qui n’eût pas béni saint Kado, patron des guerriers du pays.
- Na vize kar d’ar Vretoned,
- (Spécialement) (au pluriel) Parents : père et mère.
- E gerent a oa Bretoned, ginidik o-daou eus a Vreizh-Veur, hag a oa eus ar re gentañ a dreuzas ar mor evit dont da chom da Vro-Arvor. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, page 760)
- Ses parents étaient des Bretons, natifs tous deux de Grande-Bretagne, et étaient parmi les premiers qui traversèrent la mer pour venir habiter en Armorique.
- E gerent a oa Bretoned, ginidik o-daou eus a Vreizh-Veur, hag a oa eus ar re gentañ a dreuzas ar mor evit dont da chom da Vro-Arvor. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, page 760)
DérivésModifier
Forme de verbe Modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kar |
Adoucissante | gar |
Spirante | cʼhar |
kar \ˈkɑːr\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe karet/kariñ/karout.
- Me ho kar, Malo ! — (Langleiz, An div zremm, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 26)
- Je vous aime, Malo !
- Me ho kar, Malo ! — (Langleiz, An div zremm, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 26)
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe karet/kariñ/karout.
- Kar da nesañ eveldout da-unan.
- Aime ton prochain comme toi-même.
- Kar da nesañ eveldout da-unan.
Forme de nom commun Modifier
Mutation | Singulier | Duel | Pluriel | Pluriel duel |
---|---|---|---|---|
Non muté | gar | divhar | garoù | divharoù |
Adoucissante | cʼhar | zivhar | cʼharoù | zivharoù |
Durcissante | kar | tivhar | karoù | tivharoù |
kar \ˈkɑːr\ féminin
- Forme mutée de gar par durcissement.
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Léon Fleuriot, A Dictionary of Old Breton - Dictionnaire du vieux breton - Part I, Toronto, 1985
- ↑ Victor Henry, Lexique étymologique des termes les plus usuels du breton moderne, J. Plihon et L. Hervé, Rennes, 1900 → lire sur wikisouce
CorniqueModifier
ÉtymologieModifier
- À comparer avec les mots kar en breton, câr en gallois, cara en gaélique, caros en gaulois (sens identique).
Nom commun Modifier
CoumanModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\
- (Météorologie) Neige.
RéférencesModifier
- Géza Kuun, 1880, Codex Cumanicus, Budapest, Budapestini Scient. Academiae Hung.
Créole guyanaisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\
RéférencesModifier
- Georges Barthèlemi, Dictionnaire créole guyanais-français, édition Ibis Rouge, 2011
DanoisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\ masculin
HongroisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- (Nom 2) Du latin chorus.
Nom commun 1 Modifier
- (Anatomie) Bras.
Nom commun 2Modifier
- Faculté d’une université
PrononciationModifier
- Hongrie : écouter « kar [Prononciation ?] »
KurdeModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1 Modifier
En kurmandji | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Ézafé principal | karê | karên |
Ézafé secondaire | karekî | karine |
Cas oblique | karî | karan |
Vocatif | karo | karino |
Soranî |
---|
Kurmandji |
---|
kar \Prononciation ?\ masculin
- Travail.
- Préparation (kurmanji).
Apparentés étymologiquesModifier
- kar kirin verbe kurmandji
- kar kirdin verbe sorani
SynonymesModifier
Nom commun 2Modifier
En kurmandji | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Ézafé principal | kara | karên |
Ézafé secondaire | kareke | karine |
Cas oblique | karê | karan |
Vocatif | karê | karino |
Kurmandji |
---|
kar \Prononciation ?\ féminin
Nom commun 3Modifier
En kurmandji | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Ézafé principal | kara | karên |
Ézafé secondaire | kareke | karine |
Cas oblique | karê | karan |
Vocatif | karê | karino |
Kurmandji |
---|
kar \Prononciation ?\ féminin
DérivésModifier
- bi kar anîn verbe
- bi kar hatin verbe
SynonymesModifier
- bikaranîn féminin
Nom commun 4Modifier
En kurmandji | Masculin sing. | Féminin sing. | Pluriel |
---|---|---|---|
Ézafé principal | karê | kara | karên |
Ézafé secondaire | karekî | kareke | karine |
Cas oblique | karî | karê | karan |
Vocatif | karo | karê | karino |
Soranî |
---|
Kurmandji |
---|
kar \Prononciation ?\
SynonymesModifier
HyperonymesModifier
- bizin féminin en kurmandji
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « kar [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « kar [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- Joyce Blau et Veysi Barak, Manuel de kurde kurmanji, L’Harmattan, 1999
- Joyce Blau, Méthode de kurde sorani, L’Harmattan, 2000
LettonModifier
Forme de nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | karš | kari |
Accusatif | karu | karus |
Génitif | kara | karu |
Datif | karam | kariem |
Instrumental | karu | kariem |
Locatif | karā | karos |
Vocatif | kar | kari |
karam \Prononciation ?\ masculin
- Vocatif singulier de karš.
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin carrus (chariot).
Nom commun Modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | kar | karren |
Diminutif | karretje | karretjes |
kar \Prononciation ?\ masculin/féminin
SynonymesModifier
DérivésModifier
- chariot
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- Pays-Bas : écouter « kar [kar] »
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
NgambayModifier
ÉtymologieModifier
- (Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \Prononciation ?\
- Soleil.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
PrononciationModifier
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
- Tchad : écouter « kar [Prononciation ?] » (débutant)
PalauModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
kar \kar\
PanduniaModifier
ÉtymologieModifier
- De l’hindi गाड़ी, gāṛī, swahili gari, persan, anglais car, portugais et espagnol carro, allemand Karre, télougou[1].
Nom commun Modifier
kar \kʰar\
- (Automobile) Automobile.
la kar si rapide.
- La voiture est rapide.
PrononciationModifier
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
RéférencesModifier
SourcesModifier
- ↑ Risto Kupsala, Dictionnaire étymologique, www.pandunia.info
BibliographieModifier
- Risto Kupsala, Dictionnaire français → pandunia, www.pandunia.info
PicardModifier
Adjectif Modifier
kar \kaʁ\ masculin
- Variante de kier.
SlovèneModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom démonstratif Modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | kar |
Accusatif | kar |
Génitif | česar |
Datif | čemur |
Instrumental | čimer |
Locatif | čemer |
kar \Prononciation ?\
- Ceci.
SuédoisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
Neutre | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | kar | karet |
Pluriel | kar | karen |
kar \Prononciation ?\ neutre
AnagrammesModifier
TurcModifier
ÉtymologieModifier
- Du vieux turc qar.
Nom commun Modifier
kar \kɑ̟ɾ\ cas absolu (accusatif : karı)
DérivésModifier
Variantes orthographiquesModifier
- قار (ancienne orthographe)