Forme de verbe

modifier
Mutation Forme
Non muté kargo
Adoucissante gargo
Spirante cʼhargo

kargo \ˈkarɡo\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe kargañ/kargiñ.

Dérivés

modifier

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
De l’espagnol cargo.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif kargo
\'kar.ɡo\
kargoj
\'kar.ɡoj\
Accusatif kargon
\'kar.ɡon\
kargojn
\'kar.ɡojn\

kargo \ˈkar.ɡo\

  1. Cargaison, fret.
    • Tiu listo de eblaj kunrespondeculoj ne estas kompleta: mankas interalie la banko, kiu financis la aĉeton de la ŝipo, kaj la kompanioj, kiuj asekuris la ŝipon kaj la kargon. — (« Piratoj diversaspektaj », article de Monato)
      Cette liste des responsables possibles n’est pas complète : il manque entre autres la banque qui a financé l’achat du bateau et les compagnies qui ont assuré le bateau et la cargaison.
Certains espérantophones estiment ce mot superflu et préfèrent son synonyme ŝarĝo.

Synonymes

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • kargo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Étymologie

modifier
De l’espagnol cargo.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
kargo
\Prononciation ?\
kargi
\Prononciation ?\

kargo \ˈkar.ɡɔ\

  1. Fret.

Synonymes

modifier

Étymologie

modifier
De l’espagnol cargo.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif kargo karga
Génitif karga karg
Datif kargu kargům
Accusatif kargo karga
Vocatif kargo karga
Locatif kargě
ou kargu
kargech
Instrumental kargem kargy

kargo \Prononciation ?\ neutre

  1. (Navigation) Cargo.
  2. (Marine) Cargaison.

Synonymes

modifier

Références

modifier