Breton modifier

Étymologie modifier

(1931) Dérivé de keloù (« information, nouvelle »), avec le suffixe -enn[1].

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kelaouenn kelaouennoù
Adoucissante gelaouenn gelaouennoù
Spirante cʼhelaouenn cʼhelaouennoù

kelaouenn \keˈlɔ.wːɛn\ féminin

  1. (Journalisme) Gazette, journal.
    • War ar gelaouenn Arvor, e skrivis, pellik ʼzo bremañ, ur pennad diwar-benn ar cʼhoefoù. — (Ivona Galbrun, Me a zalcʼho, Mouladurioù Hor Yezh, 1987, page 67)
      Dans le journal Arvor j’écrivis, il y a assez longtemps maintenant, un article à propos des coiffes.
  2. Magazine, revue.
    • Adalek 1932, e oa aet da heul Roparz Hemon ha kenskriverien all ar gelaouenn " Gwalarn ", e-lecʼh mʼ en doa embannet un teskad barzhonegoù romantel leun e bromesa, " Kanoù en Noz ". — (Kervorcʼh, Langleiz, traduit par Ernest ar Barzhig, in Al Liamm, no 176, mai-juin 1976, page 180)
      À partir de 1932 il [Xavier de Langlais] avait rejoint Roparz Hemon et les autres écrivains de la revue "Gwalarn", où il avait publié un recueil de poésies romantiques plein de promesses, " Kanoù en Noz ".

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 382a