keniterv
BretonModifier
ÉtymologieModifier
- → voir niz.
- Du vieux breton comnidder.
- Du moyen breton queniteru[1].
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 165b) : keniterv, T kenitervez, V kaniterù pl. -ezed.
- À comparer avec les mots cyfnither en gallois, kenytherow en cornique (sens identique).
Nom commun Modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | keniterv | kenitervezed |
Adoucissante | geniterv | genitervezed |
Spirante | cʼheniterv | cʼhenitervezed |
keniterv \kẽˈnitːɛrw\ \kẽˈnitːɛr(f)\ féminin (pour un homme, on dit : kenderv)
Variantes orthographiquesModifier
DérivésModifier
Variantes dialectalesModifier
RéférencesModifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499