Kotava modifier

Étymologie modifier

 Composé de kev et de irutá.

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. kevirutá kevirutayá kevirutatá
2e du sing. kevirutal kevirutayal kevirutatal
3e du sing. kevirutar kevirutayar kevirutatar
1re du plur. kevirutat kevirutayat kevirutatat
2e du plur. kevirutac kevirutayac kevirutatac
3e du plur. kevirutad kevirutayad kevirutatad
4e du plur. kevirutav kevirutayav kevirutatav
voir Conjugaison en kotava

kevirutá \kɛviruˈta\ ou \keviruˈta\ bitransitif

  1. Restreindre malgré les oppositions.

Prononciation modifier

Références modifier