Voir aussi : Kiez

Breton modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Dérivé de ki (« chien »), avec le suffixe -ez.

Nom commun 1 modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kiez kiezed
Adoucissante giez giezed
Spirante cʼhiez cʼhiezed

kiez \ˈkiː.es\ féminin

  1. (Zoologie) Chienne (pour un mâle, on dit : ki).
    • Roet oa bet din ur cʼhi, – ur giez kentocʼh, – ul levranez damlouet eus ar re vravañ, hag a rede ken buan hag an avel. — (Roparz Hemon, Troioù-kaer ar Baron Pouf, in Al Liamm, no 86, mai–juin 1961, page 179)
      On m’avait donné un chien, – une chienne plutôt, – une levrette grisâtre des plus belles, et qui courait aussi vite que le vent.
  2. (Par extension) Salope.

Nom commun 2 modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kiez kiezoù
Adoucissante giez giezoù
Spirante cʼhiez cʼhiezoù

kiez \ˈkiː.es\ féminin

  1. Prise femelle.

Forme de verbe modifier

kiez \ˈkiːes\

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe kiañ.

Prononciation modifier

Références modifier

  • Gilles Guilleron, Le petit livre des gros mots, Editions First-Gründ, 2007, page 33