klap
AfrikaansModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe Modifier
klap \Prononciation ?\
AnagrammesModifier
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- D’origine onomatopéique.
Interjection Modifier
klap \klɑp\
- Clac.
Nom commun Modifier
klap \klɑp\ masculin
- Coup sec, bruit.
- (Sens figuré) De klap op de vuurpijl.
- Le bouquet (comme au feu d’artifice).
- Als klap op de vuurpijl.
- Pour couronner le tout.
- (Sens figuré) De klap op de vuurpijl.
- (Sens figuré) Choc.
- Dat ongeluk viel als een klap.
- Cet accident fut un choc.
- Dat ongeluk viel als een klap.
- Claque, coup, gifle.
- (Technique) Abattant, rabat.
Forme de verbe Modifier
klap \Prononciation ?\
- Première personne du singulier du présent de klappen.
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,1 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « klap [klɑp] »
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]