Voir aussi : Knap

Anglais modifier

Étymologie modifier

(XVe siècle) D’une onomatopée, apparenté à knack[1] ; comparer avec knappen (« craquer ») en néerlandais.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
knap
\Prononciation ?\
knaps
\Prononciation ?\

knap \Prononciation ?\

  1. Coup.

Synonymes modifier

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to knap
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
knaps
Prétérit knapped
Participe passé knapped
Participe présent knapping
voir conjugaison anglaise

knap \Prononciation ?\

  1. Frapper des pierres dures (silex, obsidienne, etc.) pour en faire des outils tranchants, des pointes de flèche.
  2. Frapper, faire claquer.
    • She knapped her lips together and turned on her heel without another word. — (Marilynne K. Roach, Encounters with the Invisible World, 1977)

Dérivés modifier

Références modifier

  1. (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Apparenté à knapp en allemand.

Adjectif modifier

knap \Prononciation ?\

  1. Cultivé.
  2. Intelligent.
  3. Beau.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Tuchknabe,  composé de Tuch et de Knabe, littéralement « aide-tisserand »[1].

Nom commun modifier

knap \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Désuet) Tisserand.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

  1. « knap », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927