kolú
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | kolú | koluyú | kolutú |
2e du sing. | kolul | koluyul | kolutul |
3e du sing. | kolur | koluyur | kolutur |
1re du plur. | kolut | koluyut | kolutut |
2e du plur. | koluc | koluyuc | kolutuc |
3e du plur. | kolud | koluyud | kolutud |
4e du plur. | koluv | koluyuv | kolutuv |
voir Conjugaison en kotava |
kolú \kɔˈlu\ ou \koˈlu\ transitif
- Pénétrer dans.
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « kolú [kɔˈlu] »
Anagrammes modifier
Références modifier
- « kolú », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.