Voir aussi : Köter

Français modifier

Étymologie modifier

De kot.

Verbe modifier

koter \kɔ.te\ 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. (Belgique) Loger dans une chambre, une maison ou un appartement d'étudiant.
    • Je kote à Bruxelles depuis un an.

Apparentés étymologiques modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du yiddish koten (קטן‎) « petit enfant », cf. hébreu qāṭān (קָטָן‎) « jeune, petit ».

Nom commun modifier

koter \Prononciation ?\ masculin

  1. (Familier) lardon, gosse, moutard

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 84,4 % des Flamands,
  • 95,7 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]