książę

Polonais

Étymologie

Du vieux slave кънѧзь, kŭnęzĭ.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	książę	książęta
Vocatif	książę	książęta
Accusatif	książęcia	książąt
Génitif	książęcia	książąt
Locatif	książęciu	książętach
Datif	książęciu	książętom
Instrumental	książęciem	książętami

książę \ˈcɕɔ̃.w̃ʒɛ\ masculin animé

1. Prince (chef d’une principauté).
   • Mieszko I nie był królem, a jedynie księciem.

     Mieszko I^er ne fut pas roi, mais seulement prince.

2. (Noblesse) Prince, duc (titre de noblesse le plus haut).
   • Brytyjski następca tronu tradycyjnie nosi tytuł Księcia Walii.

     L’héritier du trône britannique porte traditionnellement le titre de Prince de Galles.

Synonymes

• (1) kniaź
• (2) diuk

Apparentés étymologiques

• (féminin) księżna (princesse, duchesse)
• (adjectif) książęcy (princier)
• (noms) księstwo, księżniczka, arcyksiążę
• (diminutif) książątko

Prononciation

• (Région à préciser) : écouter « książę [Prononciation ?] »
• Pologne (Varsovie) : écouter « książę [Prononciation ?] »

Voir aussi

• Książę sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)