księżyc

Voir aussi : Księżyc

Polonais

Étymologie

Diminutif de ksiądz (« prêtre ») ou książę (« prince »), le soleil (słońca) étant alors surnommé « grand prêtre, grand prince ».

Le mot a remplacé miesiąc qui avait en vieux-slave le sens de « lune, mois » et a pris celui spéccifique de « mois » en polonais.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	księżyc	księżyce
Vocatif	księżycu	księżyce
Accusatif	księżyc	księżyce
Génitif	księżyca	księżyców
Locatif	księżycu	księżycach
Datif	księżycowi	księżycom
Instrumental	księżycem	księżycami

Saturn i jego księżyc.

księżyc \cɕɛ̃w̃ʒɨʦ̑\ masculin inanimé

1. (Astronomie) Lune.
   • Ziemię obiega jeden księżyc, zwany Księżycem.
   • Ganimedes jest największym księżycem w Układzie Słonecznym.

Dérivés

• księżycowy (« lunaire »)
  • księżycówka
• półksiężyc (« demi-lune, croissant »)

Prononciation

• Będzin (Pologne) : écouter « księżyc [Prononciation ?] »

Voir aussi

• księżyc sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

• Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : księżyc. (liste des auteurs et autrices)