Breton modifier

Étymologie modifier

(Adjectif) D'un celtique *koul-yo-, qui aurait le même sens qu'un adjectif latin *cūlius[1].
(Nom commun) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif kuilh
Comparatif kuilhocʼh
Superlatif kuilhañ
Exclamatif kuilhat
Mutation Forme
Non muté kuilh
Adoucissante guilh

kuilh \ˈkyʎ\

  1. Potelé, grassouillet, dodu.
    • Bremaik, dres e-giz ma voe livet, un drugar, gant Murillo, an arzour meur, eo tarzhet dirak e selloù, e-kreiz un nijad aeledigoù kuilh ha noazh, ar Wercʼhez dibecʼhed, gant he zreid benniget war gresk al loar, he daouarn juntet ganti war he cʼhalon, he selloù goursavet ; [...] !... — (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 11)
      Il y a peu, exactement comme l’a peint, un régal, Murillo, le grand artiste, a surgi devant ses yeux, au milieu d’un envol d’angelots potelés et nus, la Vierge immaculée, avec ses pieds bénis sur le croissant de lune, ses mains jointes sur son cœur, son regard levé ; [...] !...
    • E gwir - anat e oa pa selled pizh outi - e oa skignet war he dremm guilh evel liv un anoaz kuzhet. — (Honoré de Balzac, Ar Vretechenn Veur, in Al Liamm, no 9, juillet-août 1948, page 42)
      À la vérité - c'était flagrant quand on l'examinait - s'était déposées sur son visage potelé comme des traces de chagrin caché.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kuilh kuilhoù
Adoucissante guilh guilhoù
Spirante cʼhuilh cʼhuilhoù

kuilh \ˈkyʎ\

  1. Fronce.

Dérivés modifier

Références modifier