kulpulo

Espéranto modifier

De kulpo (« faute ») et du suffixe -ul- (« individu »).

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	kulpulo \kul.ˈpu.lo\	kulpuloj \kul.ˈpu.loj\
Accusatif	kulpulon \kul.ˈpu.lon\	kulpulojn \kul.ˈpu.lojn\

kulpulo \kul.ˈpu.lo\

Coupable. (pour un homme)
- La popolo forte dubas, ĉu la ŝtato sukcesos procesi kontraŭ la kulpuloj, ĉar, kiel komentis en alia kunteksto seniluziiĝinta usonano: “Malliberejoj estas lokoj, kien oni sendas malriĉulojn, kiuj rompas la leĝon”. — (Garbhan Macaoidh, « Duobla fraŭdo », Monato)
  Le peuple doute fort que l’État arrive à faire un procès aux coupables, parce que, comme l’a commenté dans un autre contexte un Américain désillusionné : « Les prisons sont des endroits où on envoie les pauvres qui violent la loi. »