kuraĝi

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : kuragxi, kuraghi

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine kuraĝ (« courageux, hardi ») et de la finale -i (verbe).

Verbe

Voir la conjugaison du verbe kuraĝi
Infinitif	kuraĝi

kuraĝi \ku.ˈra.d͡ʒi\ transitif

1. Avoir le courage de, oser.
   • Teruro komencis min kaptadi, teruro elvokita per penso pri io, kio prezentiĝis al mi tute komprenebla kaj kion tamen mi ne kuraĝis eĉ nomi al mi. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine kuraĝ . Racine:espéranto/kuraĝ/dérivés

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « kuraĝi [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• kuraĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)