Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine kviet (« mou, doux, quiet ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kvieto
\kvi.ˈe.to\
kvietoj
\kvi.ˈe.toj\
Accusatif kvieton
\kvi.ˈe.ton\
kvietojn
\kvi.ˈe.tojn\

kvieto \kvi.ˈe.to\

  1. Repos.
    • En la kvieton de nia aleo enŝteliĝis nur malofta klakado de ŝuoj sur ŝtonoj. — (Tim Westover, Tri Ruĝaj Knabinoj, Marvirinstrato, 2009, page 19)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine kviet  . Racine:espéranto/kviet/dérivés

Prononciation modifier

Références modifier

Bibliographie modifier