lardañ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
lardañ Erreur sur la langue ! intransitif et transitif direct (voir la conjugaison), base verbale lard-
- Engraisser.
- Aet e oamp d’ar foar da brenañ mocʼh da lardañ. — (Yeun ar Gow, Eñvorennoù, in Al Liamm, no 176, mai-juin 1976, page 198)
- Nous étions allé à la foire acheter des cochons à engraisser.
- Aet e oamp d’ar foar da brenañ mocʼh da lardañ. — (Yeun ar Gow, Eñvorennoù, in Al Liamm, no 176, mai-juin 1976, page 198)
- Graisser, lubrifier.
- Ma karez e teui ganin da lardañ dent ar rodoù ! — (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, page 38)
- Si tu veux tu viendras avec moi graisser les dents des roues !
- Ma karez e teui ganin da lardañ dent ar rodoù ! — (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, page 38)
- (Familier) Battre, rouer de coups.
- Ne oa ket deut va zad e-maez an toull-bac’h, ma krogas Semion Timofeitch da lardañ anezhañ a-daolioù skourjez, [...]. — (Jarl Priel, Piv eo I. Babel ?, in Al Liamm, no 46, septembre-octobre 1954, page 29)
- Mon père était à peine sorti de prison que Semion Timofeitch commença à le rouer de coups de fouet.
- Ne oa ket deut va zad e-maez an toull-bac’h, ma krogas Semion Timofeitch da lardañ anezhañ a-daolioù skourjez, [...]. — (Jarl Priel, Piv eo I. Babel ?, in Al Liamm, no 46, septembre-octobre 1954, page 29)
Variantes modifier
Dérivés modifier