Voir aussi : Loc, lòc, lóc

Conventions internationales modifier

Symbole modifier

loc

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 de l’inonhan.

Références modifier

Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du vieil anglais loc ou du moyen néerlandais loke.

Nom commun modifier

loc *\Prononciation ?\ masculin

  1. Loquet, serrure.
    • Le loc a pris a dous mains
      La ad Deus fait vertuz
      Quant le loc volt estuerdre
      El puinz li est chauz
      — (Vie de saint Thomas de Cantorbéry, ms. 13513 de la BnF, f. 90r, dernier tiers. Voir estordre. Chauz, chu (tombé).)

Dérivés modifier

Anagrammes modifier

Références modifier

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du latin locus.

Nom commun modifier

neutre Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
loc locul locuri locurile
Datif
Génitif
loc locului locuri locurilor
Vocatif locule locule

loc \ˈlok\ neutre

  1. Endroit, lieu, localité, place.
  2. Local, place.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Vieil anglais modifier

Étymologie modifier

Du proto-germanique *lukan.

Nom commun modifier

loc *\Prononciation ?\

  1. Serrure.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Anagrammes modifier