ma Doue
Breton modifier
Étymologie modifier
Locution interjective modifier
ma Doue! \ma ˈduː.e\
- Mon Dieu : exprime la surprise ou l’émotion.
- O, ma Doue ! Ma Doue !... Hag en eur a ren, e zo cʼhoaz, du-hont, marteze... eur paour kaez bennak e-riskl e vuhez ! — (Pôtr Juluen, Evel ma pardonomp..., Guingamp, 1929, page 15)
- Oh mon Dieu ! mon Dieu !… Et en ce moment, il y a là-bas, peut-être... un pauvre gars dont la vie est en péril !
- O, ma Doue ! Ma Doue !... Hag en eur a ren, e zo cʼhoaz, du-hont, marteze... eur paour kaez bennak e-riskl e vuhez ! — (Pôtr Juluen, Evel ma pardonomp..., Guingamp, 1929, page 15)
Variantes orthographiques modifier
- ma Doué