Breton modifier

Étymologie modifier

De mat (« bon ») avec le suffixe -elezh.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté madelezh madelezhioù madelezhoù
Adoucissante vadelezh vadelezhioù vadelezhoù

madelezh \ma.ˈdɛː.lɛs\ féminin

  1. Bonté, bienveillance.
    • Neuze, ma ne zeu ket mevelion, ho pet ar vadelezh da bediñ ho mercʼh da zont da goaniañ ganin ! — (Pedro Calderón de la Barca, Aotrou Maer Zalamea, , traduit par Youenn Drezen, in Gwalarn, no 152-153, septembre-octobre 1942, page 487)
      Alors, si vos valets ne viennent pas, ayez la bonté d’inviter votre fille à dîner avec moi.
    • O madelezh an Aotrou Doue ! — (Henri Ghéon, Torfed ar frer Juniper, traduit par Jakez Riou, in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 129)
      Oh bonté divine !
    • Me a gred avat ez eo e zlead ivez selaou an den-se ha komz outañ gant madelezh. — (Roparz Hemon, Roperzh Emmet, in Gwalarn, no 165, mai 1944, page 281)
      Je pense cependant que c’est aussi son devoir d’écouter cet homme et de lui parler avec bienveillance.

Dérivés modifier