Espéranto modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe manipuli
Conditionnel manipulus

manipulus \manipulus\

  1. Conditionnel de manipuli.

Latin modifier

Étymologie modifier

 Composé de manus (« main »), plus et plenus (« plein ») avec la variante maniplus : d’où le sens de « poignée » (une pleine main de) et celui de « troupe » (une poignée d’hommes).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif manipulus manipulī
Vocatif manipule manipulī
Accusatif manipulum manipulōs
Génitif manipulī manipulōrum
Datif manipulō manipulīs
Ablatif manipulō manipulīs

manipulus \Prononciation ?\ masculin

  1. Poignée, gerbe, botte.
  2. (Militaire) Manipule (compagnie de cent hommes).
    • haec prima frons in acie florem iuuenum pubescentium ad militiam habebat. robustior inde aetas totidem manipulorum, quibus principibus est nomen, hos sequebantur, scutati omnes, insignibus maxime armis. hoc triginta manipulorum agmen antepilanos appellabant, quia sub signis iam alii quindecim ordines locabantur, ex quibus ordo unusquisque tres partes habebat earum unam quamque primam pilum uocabant. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita)
      C’était dans cette première ligne de bataille que la fleur de la jeunesse essayait sa puberté militaire. Après eux, et formant autant de manipules, venaient des soldats d’un âge plus robuste, appelés principes, tous portant l’écu, et remarquables par l’éclat de leurs armes. Ces trente manipules s’appelaient antepilani, parce qu’ils précédaient sous les enseignes quinze autres sections, qui chacune se divisaient en trois parties. — (traduction)
  3. (Sens figuré) Poignée d’hommes, troupe, bande.
    • manipulus furum — (Ter. Eun.)
      une bande de voleurs.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier