marcʼhegezh
Breton modifier
Étymologie modifier
- → voir marcʼh et -egezh.
- Du moyen breton marcheguez[1].
- À comparer avec le verbe gallois marchogaeth.
Verbe modifier
marcʼhegezh \marˈɣeːɡɛs\ (voir la conjugaison)
- Chevaucher (aller à cheval).
- Marcʼhegezh a reas ur pennad neuze war-gaout ar cʼhuzh-heol. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 32)
- Il chevaucha (Chevaucher il fit) alors un moment en direction de l’ouest.
- Marcʼhegezh a reas ur pennad neuze war-gaout ar cʼhuzh-heol. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 32)
- Dominer (quelqu’un).
- Ma lezfe eun den an dud da varhegez anezañ, neuze ʼvat !… — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 341)
- Si on laissait les gens vous marcher dessus, alors !…
- Nʼeo ket a boan lezel anezo da varhegez an dud all ive. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 341)
- Il ne faut pas non plus les laisser marcher sur (maltraiter) les autres gens.
- Ma lezfe eun den an dud da varhegez anezañ, neuze ʼvat !… — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 341)
Synonymes modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499